หากผมให้คุณลองนึกถึงสถานที่ซักที่ ที่เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ
สถานที่ที่คุณรู้สึกผ่อนคลายเมื่อได้ไปเยือน เชื่อว่าหนึ่งในใจของใครหลายคนน่าจะเป็น “ทะเล”
การไปเที่ยวทะเลทำให้เรารู้สึกผ่อนคลาย ไม่รู้ว่าด้วยลมที่พัดแรง เสียงคลื่นที่ไม่เคยเงียบ หรือความรู้สึกโล่งสบายจากภาพเบื้องหน้าที่มองไปได้ไกล มีจุดสิ้นสุดที่ตาเราจะมองเห็น
แต่เคยคิดไหมว่า “เราอาจจะเป็นทะเลของใครบางคน”
เราอาจจะเป็นความสบายใจของใครบางคน
เป็นที่พักผ่อนยามเหนื่อยล้า หรืออาจจะเป็นที่พึ่งพิง
ถ้าคุณเป็นทะเล เพื่อนคุณก็อาจจะเป็นนักท่องเที่ยวที่แวะมาบ้างประปราย หรืออาจจะเป็นชาวประมงที่อยู่กับคุณทุกวัน
แต่ไม่ว่าเค้าจะเป็นคนไหน ไม่มีใครอยากให้เกิดพายุในทะเล
ดังนั้นทุกครั้งที่เพื่อนทำให้เรารู้สึกไม่ดี ทำให้เราโกรธเป็นฟืนไฟ เราอาจจะพบว่าเค้าอาจจะไม่ได้ตั้งใจ
เป็นเรื่องน่าเสียดายที่ชาวประมงไม่มีโอกาสพูดกับทะเล อ้อนวอนและขอร้องให้ทะเลมีแดดดี ฟ้าใส เคลื่อนลมกำลังสบายตลอดเวลา และทะเลเองไม่มีโอกาสได้พูดกับชาวประมงว่าทำไมถึงเกิดพายุกลางทะเล
ขณะที่เราอาจจะเป็นทะเลสำหรับใครบางคน ผมเชื่อว่าคุณก็ต้องมีทะเลของคุณเองเช่นกัน
ดังนั้นไม่ว่าคุณจะเป็นทะเล หรือเป็นชาวประมง ซึ่งเป็นแค่คำเปรียบเปรย แต่ในชีวิตจริงคุณมีดีกว่านั้น คุณพูดคุยกันได้ สอนกันได้ เรียนรู้กันได้ และปรับตัวให้เกิดพายุในทะเลให้น้อยที่สุดได้
เพราะเชื่อว่าแม้แต่ทะเล ก็ยังไม่อยากให้เกิดพายุในใจตัวเองเช่นกัน
